کلینیک روانشناسی آوان – بازی کردن کودکان دارای اهمیت زیادی می باشد زیرا از طریق بازی، کودکان آنچه را که در ذهن خود دارند نشان می دهند. بازی درمانی شاخه ای از درمان روانشناختی است که اغلب برای کودکان مورد استفاده قرار می گیرد و حول درک کودکان و نیازهای آنها از طریق مشاهده و کمک به حل مشکلات کودکان طراحی شده است. بازی درمانی معمولاً برای کودکان 3 تا 11 ساله که دارای مشکلات اجتماعی، عاطفی یا رفتاری هستند، طراحی شده است. بازی درمانی یک درمان با اهمیت است که در محیط بازی انجام می شود.
بازی درمانی در یک اتاق مخصوص بازی انجام می شود که در آن قوانین کمی بر کودک تحمیل می شود و به کودک اجازه می دهد احساسات خود را آزادانه و به خودی خود بیان کند. درمانگر که در رشته روانشناسی کودک تحصیل کرده است، معمولاً مجموعه ای از اسباب بازی ها را دارد که کودکان می توانند از آنها برای نشان دادن احساسات خود استفاده کنند. علاوه بر این، درمانگر ممکن است از کودکان درباره اسباب بازی هایی که استفاده می کنند سؤالاتی بپرسد تا نگرانی های پنهان آنها را آشکار کند.
بازی درمانگران به انتخاب وسایل بازی توسط کودک، انواع بازی هایی که کودک انجام می دهد و همچنین سبک بازی توجه ویژه ای دارند. علاوه بر این، میان درمانگر و کودک یک رابطه اعتمادی برقرار می شود که ارزش درمانی دارد. از طریق بازی درمانی، کودکان یاد می‌گیرند که افکار و احساسات خود را به روش‌های مناسب بیان کنند، درباره احساسات دیگران بیاموزند، راه‌های کنترل رفتار خود را بیاموزند و یاد بگیرند که چگونه مشکلاتی را که با آن مواجه می‌شوند حل کنند.
چه زمانی برای بازی درمانی مراجعه کنیم؟
والدین گاهی فکر می کنند که بازی درمانی «فقط بازی» است، اما بازی برای کودکان مهم است. بازی نه تنها می تواند پنجره ای به دنیای درونی آنها باشد، بلکه نکات زیادی در روند بازی درمانی پدیدار می شود که دارای ارزش درمانی می باشد و نباید صرفاً به این دلیل که از طریق بازی انجام می شود نادیده گرفته شوند. کودکان در بازی درمانی می توانند روش های تفکر و رفتاری را کشف کنند که به شکوفایی آنها کمک شایانی می کند.
بازی درمانی برای کودکانی مفید است که به دلایلی در پریشانی هستند، مشکلات رفتاری آشکاری از خود نشان می دهند، یا در زندگی خود ناراحتی چشمگیری مانند مرگ والدین یا طلاق والدین را تجربه کرده اند. بازی درمانی اغلب زمانی استفاده می شود که کودکان با اقدامات پزشکی جدی مواجه هستند یا با بیماری مزمن دست و پنجه نرم می کنند و بسیاری از بیمارستان های کودکان خدمات بازی درمانی را ارائه می دهند.
بازی درمانی برای کودکانی که آزار جسمی یا عاطفی را تجربه کرده اند یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند مفید است و نشان داده شده است که به کودکانی که جنگ و سایر جنایات را تجربه کرده اند کمک می کند. کودکانی که دائماً غمگین یا مضطرب هستند، می توانند بازی درمانی را راهی ایمن و محرمانه برای حل مشکلات خود بیابند، مانند آنهایی که عصبانی هستند یا در سازگاری با تغییر مشکل دارند.
البته، بازی درمانی گاهی برای بزرگسالان نیز استفاده می شود. به عنوان مثال، ایفای نقش تکنیکی است که به طور گسترده در بازی درمانی استفاده می شود که در درمان های استاندارد بزرگسالان مانند درمان شناختی رفتاری نیز گنجانده شده است. نوشتن خلاقانه، موسیقی و هنر همگی ممکن است برای اهداف درمانی اقتباس شوند.
از بازی درمانی چه انتظاری می رود؟
والدین نقش مهمی در بازی درمانی کودکان دارند. درمانگر معمولاً با انجام مصاحبه با یک یا هر دو والدین یا مراقبین شروع می کند و اطلاعاتی در مورد کودک جمع آوری می کند تا به پیش زمینه‌ای در خصوص مشکل دست یابد.
سپس درمانگر ممکن است به طور جداگانه با کودک مصاحبه کند و بازی کودک را به تنهایی تماشا کند. مشاهده ساده نحوه تعامل والدین و کودک در این مقطع می‌تواند اطلاعاتی در مورد رابطه والد-کودک، ماهیت دلبستگی کودک و اینکه کودک و والدین چگونه جدایی را مدیریت می‌کنند، در اختیار درمانگر قرار دهد.
همچنین ممکن است درمانگر از کودک و والدین (یا مراقب) بخواهد که با هم بازی کنند تا نحوه تعامل آنها را مشاهده کند. بر اساس اطلاعات و مشاهدات، درمانگر یافته های خود را با والدین در میان می گذارد و در مورد رویکردی برای درمان کودک تصمیم می گیرد.
بازی درمانی معمولاً در جلسات هفتگی به طور متوسط 20 جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه انجام می شود. درمان متناسب با هر کودک و ماهیت مشکلاتی که کودک با آنها دست و پنجه نرم می کند، طراحی می شود. با گذشت زمان، کودک معمولاً به تجربه بازی و درمانگر اعتماد می کند و یک رابطه حمایتی پدیدار می شود که باعث پیشرفت روند درمان می شود.
درمانگران علاوه بر تماشای نحوه بازی کودکان با اشیاء در اتاق بازی، متوجه می شوند که آیا هر جلسه ای به جلسه دیگر تغییری در بازی وجود دارد یا خیر. بازی بسیار تکراری ممکن است نشانگر مشکلی مهم باشد که نیاز به کاوش دارد. برخی از درمانگران اتاق های بازی مجهز به آینه های یک طرفه دارند تا بتوانند کودک را در حال بازی بدون مزاحم مشاهده کنند. آنها همچنین ممکن است یک یا چند جلسه را برای بررسی بعدی و مشاهده دقیق فیلم برداری کنند.
روند جلسات بازی درمانی چگونه است؟
از بازی درمانی برای درک آنچه در ذهن کودک است استفاده می شود زیرا بازی وسیله بیان طبیعی کودکان است. در بازی درمانی قوانین کمی بر بازی کودک تحمیل می شود و انتخاب آزادانه اشیاء بازی و نحوه استفاده از آنها اغلب سرنخ‌هایی از سطح رشد کودک، خانواده، روابط اجتماعی، مشکلات زندگی و دنیای درونی آنها ارائه می دهد. ممکن است به کودک اجازه داده شود تا به کامیون ها و تلفن ها و اسباب بازی های دیگر، وسایل طراحی و نقاشی، عروسک ها، حیوانات عروسکی، ماسک ها و لباس ها، شن بازی و… دسترسی داشته باشد. ممکن است از کودک خواسته شود تا با استفاده از عروسک‌های خیمه شب بازی داستانی درباره خانواده خود تعریف کند یا ممکن است یک چوب جادو به کودک داده شود و از او خواسته شود چند آرزو کند.
گاهی اوقات بازی درمانی جهت دارتر است و یک درمانگر ممکن است با کودک در موقعیت بازی درگیر شود. به عنوان مثال، درمانگر و کودک ممکن است تجربه ای را ایفا کنند که کودک آن را به شدت استرس زا می داند (مانند روز اول مدرسه) و به کودک اجازه می دهد تا نگرانی های خود را بیان کند و در عین حال متوجه شود که بدترین ترس هایش محقق نمی شوند. در طول بازی نقش، ممکن است از کودک خواسته شود تا سناریوهای مختلفی را بازی کند و ایده هایی برای انجام دادن آن ها به دلخواه ارائه دهد.
درمانگر ممکن است فعالیت‌هایی را ایجاد کند تا به کودک کمک کند از آسیب‌های عاطفی رهایی یابد. به عنوان یک شریک بازی، درمانگر می تواند به کودکان مبتلا به نقص های اجتماعی یا عاطفی کمک کند تا ارتباط و تعامل را با مهارت بیشتری بیاموزند.
بر خلاف بسیاری از اشکال دیگر درمان، بازی درمانی توسط کودک هدایت می شود. با این حال، کودکان معمولاً سناریوهایی را ترسیم یا بازی می کنند که منعکس کننده مشکلات در زندگی واقعی آنها است. بازی درمانگر ممکن است درگیر روایتی شود که تجربه درونی کودک را بیان و تفسیر کند.
آزادی هدایت درمان به روش‌های دیگری به کودکان کمک می‌کند: پذیرش کامل را به آنها منتقل می‌کند، به کودکان کمک می‌کند تا خود را کشف کنند، به آنها کمک می‌کند حس تسلط بر خود را توسعه دهند که محرکی برای یادگیری روش‌های جدید رفتار است. هر دو بازی دستوری و غیر مستقیم کاربردهای خود را دارند و بازی درمانگران بسته به شرایط ممکن است از هر دو رویکرد استفاده کنند.
بازی درمانی یک رویکرد روانشناختی به خوبی تثبیت شده بر اساس تعدادی از نظریه های روانشناختی است. تحقیقات کیفی و کمی نشان می دهد که در بسیاری از موارد بسیار موثر است. تحقیقات اخیر توسط PTUK (موسسه بازی درمانی بریتانیا) نشان می دهد که 71٪ از کودکانی که به بازی درمانی مراجعه می کنند، تغییر مثبتی را نشان می دهند.
آیا بازی درمانی می تواند به بزرگسالان کمک کند؟
بازی درمانی همچنین می تواند برای بزرگسالانی که در برقراری ارتباط با احساسات خود تلاش می کنند مفید باشد.
این یک محیط راحت و امن را برای افراد فراهم می کند تا با استفاده از خلاقیتی که در ذات همه افراد وجود دارد، مسائلی را که با آن روبرو هستند کشف کنند. درست مانند کودکان، دسترسی به ناخودآگاه، شکستن موانع و باز کردن قفل آن راهی است که به افراد کمک می‌کند احساسات خود را کشف و ابراز کنند.
بازی درمانی اغلب از استعاره استفاده می کند. اسباب‌بازی‌ها یا کمک‌های خلاقانه به نمادهایی تبدیل می‌شوند که احساسات، تجربیات، موقعیت‌ها و افراد را نشان می‌دهند. این رویکرد برای نیازهای فردی مراجعه کننده طراحی شده است و برای هرکسی متفاوت خواهد بود.
بازی درمانگر خوب چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟
بازی درمانگر یک متخصص بهداشت روان است که آموزش و تجربه بیشتری در بازی درمانی دارد. توصیه می شود به دنبال درمانگری باشید که نه تنها آموزش گسترده ای داشته باشد، بلکه تجربه استفاده از بازی درمانی را برای درمان کودکانی که نگرانی هایی مشابه کودک شما دارند، داشته باشد.
مانند تمام انواع درمان، پیدا کردن یک بازی درمانگری که شما و بخصوص فرزندتان بتواند با او ارتباط برقرار کند بسیار مهم است. با توجه به اهمیت بازی درمانی کلینیک آوان دارای حساسیت بسیار زیادی در خصوص این رویکرد درمانی می باشد و بهترین بازی درمانگران را می توانید در کلینیک آوان ملاقات کنید.
برای اطلاعات بیشتر و تعیین وقت با شماره تلفن 09900064001 تماس بگیرید.
مطالب مرتبط:
