خلبان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نگاره‌ای از الیزابت ال. گاردنر خلبانِ جنگندهٔ مارتین بی-۲۶ مارودر در حوالی سال ۱۹۴۳ میلادی.
ارتش ایالات متحده آمریکا در اوت ۱۹۴۳ و در گرماگرم جنگ جهانی دوم به تشکیل اولین واحد متشکل از خلبانان زن اقدام کرد. در مرحلهٔ عضوگیری بیش از ۲۵ هزار زن از سراسر آمریکا برای عضویت درخواست دادند که تنها ۱٬۰۷۴ زن حایز شرایط خلبانی شناخته و به خدمت در WASP فراخوانده شدند.

خلبان یا هوانورد (به انگلیسی: aircraft pilot or aviator) فردی است که به‌خاطر شغلش یا برای تفریح به هدایت هواپیما یا دیگر وسایل پروازی می‌پردازد.

خَلَبان (خله‌بان) در واژه به‌معنای سکاندار است. خلبان را پیشتر در فارسی «پایلت» می‌گفتند.

داشتن شغل خلبانی نیازمند آموزش‌های منظم و داشتن گواهینامه خلبانی است. بسیاری به خلبانی به‌صورت آماتور و غیر حرفه‌ای می‌پردازند. خلبانی و هدایت کلیهٔ وسایل پروازی حتی هواپیمای فوق سبک نیز نیازمند دریافت گواهینامه خلبانی و مجوز پرواز است.

تاریخچۀ گواهینامه[ویرایش]

برای اطمینان از ایمنی افراد در هوا و روی زمین، هوانوردی اولیه به زودی نیاز داشت که هواپیما همیشه تحت کنترل عملیاتی یک خلبان کاملاً آموزش دیده و دارای گواهینامه باشد که مسئولیت تکمیل ایمن و قانونی پرواز را بر عهده دارد. باشگاه Aéro-Club de France اولین گواهینامه را در سال ۱۹۰۸ به لویی بلریو تحویل داد و پس از آن گلن کورتیس، لئون دلاگرانژ و رابرت اسنو پلتری. پس از آن، کلوپ هوایی بریتانیا در سال ۱۹۱۰ و باشگاه هوانوردی آمریکا در سال ۱۹۱۱ گواهینامه‌هایی را دریافت کردند.

روز جهانی خلبان[ویرایش]

۲۶ آوریل ،روز خلبان برای تجلیل از خلبانان به رسمیت شناخته شده است .

خلبانان مشهور ایرانی[ویرایش]

خلبانان نظامی[ویرایش]

خلبانان غیرنظامی[ویرایش]

خلبان‌های مشهور دنیا[ویرایش]

منابع[ویرایش]