رابطه درمانی بی قید و شرط چه تأثیری در روند درمان دارد؟
مقدمه
درمانگر از بیمار مراقبت می‌کند تا او تجربه‌های پیشین را بازآفرینی و ترمیم کند و در این مسیر، ارتباط مبتنی بر پذیرش، باعث می‌شود که بیمار، بدون ترس از قضاوت در فضایی امن و آرام تجربه‌های گذشته خود را بهتر ببیند و آنها را بیان کند.
در این مسیر، همراهی و پذیرش درمانگر مهم است. اتاق درمان، امن‌ترین نقطه جهان برای مراجع است و درمانگر در کنار بازسازی تجربه‌های پیشین مراجع، از او مراقبت می‌کند که در نهایت بتواند، در چارچوبی امن، احساسات خود را تجربه کند.
پذیرش؛ توجه به ارزشمندی مراجع
برای درمانگران ضروری است که نسبت به مراجع خود، توجه مثبت نامشروط داشته باشند. این بدان معنی است که برای ساختن ارتباط درمانی مطلوب، درمانگر صرفاً به بودن مراجع توجه می‌کند و هیچ شرطی برای پذیرش او در نظر نمی‌گیرد.
درمانگر با پذیرش مراجع، او را در جهت رشد و بهبود روابط در زندگی شخصی همراهی می‌کند. البته، توجه بی قید و شرط درمانگر، به این معنی نیست که درمان، چارچوب منطقی و مشخص خاص خود را ندارد. بلکه پذیرش بی قید و شرط به این معنا است که درمانگر با پذیرش خود، بیمار را به‌سوی ساختن چارچوب‌های جدید در قالب درمان برای بهبود شرایط مراجع، همراهی می‌کند.
ابراز احساسات بدون ترس از دست دادن
یکی دیگر از دستاوردهای پذیرش بی قید و شرط درمانگر، رهایی و آزاد سازی احساسات مراجع است. درمانگر فضایی را برای مراجع می‌سازد که او، بدون ترس از قضاوت، براحتی احساسات خود را بیان کند و مطمئن باشد که از طرف او قضاوت نمی‌شود.
زمانی که فضای مناسبی برای مراجع فراهم شد که او احساسات خود را با درمانگر در میان بگذارد و از قضاوت شدن توسط او نترسد، به‌تدریج و در طول بازه زمانی مختلف، با دفاع ها و مقاومت‌های خود آشنا می‌شود و در ادامه مسیر، رویارویی و مواجه شدن با آنها را طی می‌کند.
به رسمیت شناختن تروماها
هر انسانی در مسیر زندگی خود با تروماهای شخصی متعددی مواجه شده است. گاه برای به رسمیت شناختن آنها تنها پذیرش بی قید و شرط درمانگر کافی است. او با پذیر خود، این امکان را برای مراجع فراهم می‌کند، زخم‌هایی که به رسمیت شناخته نشده‌اند و هر لحظه امکان خونریزی و یادآوری دوباره آنها است، دیده شود.
ساختن رابطه مطلوب با درمانگر، باعث می‌شود که مراجع دوباره زخم‌های گذشته خود را زندگی کند و با بیان احساساتی که در لحظه تجربه می‌کند به شناخت بیشتر خود و ترمیم زخم‌ها بپردازد. به رسمیت شناختن تروماها برای مراجع به این معنا است که او فردی عادی است که اتفاقات ناگواری را تجربه کرده و حال، با کمک درمانگر و سپری کردن سیر درمان، به بینش کافی نسبت به آنها می‌رسد و به ترمیم نسبی جای زخم‌های خود می‌پردازد.
درک ارزشمندی خود
کارکرد دیگر پذیرش بی قید و شرط درمانگر، درک ارزشمندی مراجع است. راجرز معتقد است که پذیرش درمانگر باعث افزایش اعتماد به نفس و انگیزه مراجع می‌شود تا از اهداف خود را دنبال کنند و در جهت تحقق بخشیدن به زندگی شخصی خود، گام بردارد، زیرا او معتقد است که افراد توانایی تحقق بخشیدن اهداف خود را دارند.
پذیرش نقاط ضعف خود
پذیرش ضعف‌های خود، یکی از دستاوردهای رابطه درمانی بی قید و شرط است. زمانی که ارتباط درمانی، به‌گونه‌ای شکل بگیرد که مراجع در بستر امن، بتواند نقاط ضعف خود را بخوبی ببیند، این ارتباط او را به سمت پیشرفت و حتی تجربه احساسات جدید سوق می‌دهد.
از طرفی همانطور که اشاره شد، منظور از ارتباط بی قید و شرط، نداشتن چارچوب و قواعد مشخص اتاق درمان نیست. در هر حال اینکه ارتباط مراجع و درمانگر، مانند سایر روابط، با توجه به شرایط و نیاز مراجع، قواعد خاص خود را دارد و ارتباط درمانی مطلوب نیز در همین بستر شکل می‌گیرد.
تأثیر پذیرش بی قید و شرط درمانگر در روند درمان
درمانگر همچون پیله ای امن، از مراجع مراقبت می‌کند که در نهایت، خودش به تنهایی بتواند به درک درستی از توانایی و قابلیت‌های خود در زندگی برسد و به تنهایی از خودش مراقبت کند و ارتباط سازنده‌ای با دنیای پیرامون خود بسازد.
پذیرش بی قید و شرط درمانگر، در چارچوب اتاق درمان، این امکان را برای مراجع فراهم می‌کند که بخوبی از مراحل سخت پذیرش احساسات سخت و دردناک عبور کند و در راستای شناخت، مراقبت و پذیرش خود گام بردارد.
امیدوارم از مقاله امروز لذت برده باشید و به شما کمک کنه، بتوانید فضایی امن برای درمانجویان خود فراهم کنید. لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید.
برای مشاوره رایگان سیستم مدیریت هوشمند مراکز روانشناسی بر روی لینک زیر کلیک کنید.
مقالات مرتبط: